Książę do wzięcia, czyli analiza "Selekcji": Następna analiza 18.09 (mam nadzieję)

You know the drill.

Dzięki za cierpliwość.

Buziaki

Beige

Kategorie

Na życzenie czytelników podajemy tu krótki opis kategorii, w jakich regularnie nagradzamy różne elementy uniwersum Cass.

Cała seria

Jak mała Kiera wyobraża sobie... - dla autorki za wizję świata rodem z marzeń sennych pięcioletniej dziewczynki.

Karny jeżyk potrzebny od zaraz - dla głównej bohaterki (oraz, gdyby się nad tym zastanowić, dla jej rodziców) za zachowanie godne specjalnego odcinka "Superniani".

Sam sobie sterem, żeglarzem, okrętem - dla rodziny królewskiej za wyręczanie innych w ich obowiązkach.

Użyj mózgu, Luke - dla całej obsady za problemy z logicznym myśleniem (oraz myśleniem jako takim).

Trylogia („Rywalki”, „Elita” i „Jedyna”)

Co było, a nie jest, nie pisze się w rejestr - dla całej obsady za emocjonalną głębię robotów i zanik pamięci długo - i krótkotrwałej.

Dobre Mzimu - dla Ameriki za jej niespotykaną dobroć w stosunku do całego tego plebsu z niższych kast, z którym biedaczka zmuszona jest regularnie wchodzić w interakcje.

Kochanek z kartonu - dla Maxona i Aspena za kompletny brak kręgosłupa i naśladowanie Osła ze "Shreka" w nieustannym łażeniu za Americą i jęczeniu "Wybierz mnie! Ja! Ja! Wybierz mnie!"

Konkurencja dla Kajusza - dla wszystkich czarnych charakterów serii za bycie esencją czystego zła, która zawstydziłaby nawet antagonistów Disneya.

Nie, nie jesteśmy w Panem - dla autorki za, ekhm, inspirację trylogią Suzanne Collins.

Osiołkowi w żłoby dano - dla Ameriki za nieumiejętność zdecydowania, któremu tru loffowi wolałaby oddać rękę (oraz inne części ciała).

Queen (Bee) Wannabe - dla Celeste za bycie chodzącym stereotypem "różowej Barbie" rodem z amerykańskich filmów dla młodzieży.

Twierdza Monty Pythona - dla królewskiego pałacu za bycie przybytkiem, do którego może włamać się nawet kilkuletni brzdąc.

„Następczyni” i „Korona”

Bułkę przez bibułkę – dla Eadlyn za nieustanne podkreślanie swojej wyższości nad plebejskim otoczeniem.

Fabuła nie do poznania – dla całej obsady za niewyjaśnione pranie mózgu.

Monty Python wiecznie żywy – dla domostwa Maxona za bycie parodią królewskiego pałacu.

Nie posmarujesz, nie pojedziesz – dla kandydatów za pokazowe włazidupstwo.

Samochwała w kącie stała – dla Eadlyn za regularne zachwyty nad swoją osobą.

Tylko Schreave może kochać Schreave'a - dla Eadlyn i Ahrena za ich... ekhm... specyficzną więź.

Książę do wzięcia, czyli analiza "Selekcji"

niedziela, 11 września 2016

Następna analiza 18.09 (mam nadzieję)

1 komentarz: