Rozdziały XXV i XXVI

Roz​dział 25

Następnego dnia znowu byliśmy skazani na areszt domowy. Od czasu do czasu słyszałam skrzypnięcie podłogi i odwracałam głowę, spodziewając się, że tata wyjdzie z garażu, z włosami jak zwykle posklejanymi farbą. Ale świadomość, że to się nie zdarzy, nie wydawała się taka okropna, kiedy słyszałam głos May i wdychałam zapach pudru dla niemowląt Astry. Dom wydawał się pełny i to na razie wystarczało – było w pewien sposób po​cie​szające.

Biorąc pod uwagę, jak bardzo Amisia nie przejęła się śmiercią tatka, nie dziwię się, że jakakolwiek żałoba szybciutko jej przeszła.

Uznałam, że Lucy nie powinna tutaj chodzić w stroju pokojówki i po jej krótkich protestach dałam jej moje stare ubranie, które było na mnie za małe, ale za duże na May.

Ludzka pani.



Wszyscy Singerowie siedzą w salonie (no wiecie, salon w tej zawalającej się lepiance Piątek).

Kota ogląda telewizję sam na uboczu (zapewne na plazmie wielkości ściany), gdyż albowiem ponieważ jest evil i musi się macerować w swoim sosie ZUA na osobności. Lucy, May i Gerad rżną w karty, Kenna karmi Astrę butelką, a James siedzi przyklejony do żony. Ośrodek stoi na straży.

Usłyszałam, że mama pociąga nosem, zanim jeszcze zobaczyłam, że wchodzi do pokoju z korytarza. Odwróciłam głowę i pa​trzyłam, jak pod​cho​dzi do nas, trzy​mając kil​ka ko​pert.– Jak się czu​jesz, mamo? – za​py​tałam.
– W porządku. Trud​no mi tyl​ko uwie​rzyć, że go nie ma.
– Przełknęła ślinę, zmu​szając się do po​wstrzy​ma​nia łez.
To było dziwne. Bardzo wiele razy wątpiłam w jej przywiązanie do taty. Nigdy nie zauważałam żadnych oznak uczu​cia pomiędzy nimi, ja​kie wi​działam w przy​pad​ku in​nych par. Na​wet Aspen wte​dy, kie​dy wszyst​ko mogło stać się za chwilę prawdziwe, ale na razie było trzymane w ścisłej tajemnicy, okazywał mi swoją miłość bardziej niż mama oka​zy​wała ją ta​cie.

Taa, bo każdy związek jest taki sam, jasne, a każda para tak samo okazuje sobie uczucia. Amiś, wybacz bluzgi, ale w dupie byłaś, gówno widziałaś. Ty i Ośrodek okazywaliście sobie nastoletnie hormony, więc nie porównuj z łaski swojej, bo twój związek z nim to żaden wzór.

Ale widziałam, że to nie jest tylko niepokój o to, jak ma sama wychować May i Gerada, czy też troska o pie​niądze. Jej mąż od​szedł i nic nig​dy nie mogło tego zmie​nić.

Jakże łaskawie przyznajesz, że matka ma jakieś tam uczucia do swojego zmarłego męża po wielu latach małżeństwa. UGH.

Magda prosi Kotę o wyłączenie telewizora, a Lucy o zabranie May i Gerada do pokoju Ami, bo musi porozmawiać ze swoimi starszymi dziećmi.

Pani Singer oznajmia, że Shalom wiedział, że koniec jest blisko i napisał listy do każdego ze swoich dzieci. May i Gerad są jeszcze za mali, by dostać swoje, ale pozostała trójka już jest dorosła, więc Magda przekazuje im listy od ojca.

Wzięłam list, niepewna, czy chcę go otwierać. To były ostatnie słowa mojego ojca, pożegnanie, o którym myślałam, że mnie ominęło. Przesunęłam palcami po moim imieniu na kopercie, myśląc o tym, jak ojciec pisał je długopisem. Nad „i” namalował zabawny gryzmołek. Uśmiechnęłam się do siebie, jednocześnie zastanawiając się, co go do tego skłoniło, i dochodząc do wniosku, że to bez znaczenia. Może wiedział, że będę potrzebowała uśmie​chu.Ale w tym momencie przyjrzałam się uważniej – ten mały znaczek został dodany później. Litery w moim imieniu​ były już spłowiałe, ale symbol​ nad i był wyraźniejszy,​ ciemniejszy​ od reszty​.Odwróciłam ko​pertę. Zo​stała otwar​ta, a po​tem za​kle​jo​na z po​wro​tem.Spojrzałam na Kennę i Kotę, którzy wczytywali się w treść swoich listów. Sprawiali wrażenie pochłoniętych tym tak, że najwyraźniej jeszcze chwilę wcześniej nie wiedzieli o ich istnieniu. To oznaczało, że albo mama kłamała i prze​czy​tała mój list, albo tata sam otwo​rzył po​now​nie ko​pertę.To wystarczyło, żebym zdecydowała, że muszę wiedzieć, co mi zostawił. Ostrożnie odkleiłam taśmę klejącą i otwo​rzyłam ko​pertę.

Zapamiętajmy ten „gryzmołek”, będzie istotny i to już za chwileczkę.



Amisia czyta list od ojca. Tatko pisze, że Ami jest jego ukochaną córką i cieszy się, że Amisia zawsze przede wszystkim u niego szukała oparcia. Ma nadzieję, że dziewczyna poradzi sobie w życiu, bo jest bardzo utalentowana, ale nie ma takiego parcia na szkło jak Kota. Shalom przekazuje córce radę, aby przede wszystkim walczyła o swoje marzenia. Amisia zaczyna płakać, czytając słowa ojca. Kenna też płacze, a Kota jest wielce zdziwiony tym, co przeczytał.



W kopercie Ameriki jest jeszcze jedna mała karteczka.

Ame​ri​co,
Przepraszam Cię z całego serca. Kiedy Cię odwiedziliśmy, poszedłem do Twojego pokoju i znalazłem pamiętnik Gregory’ego Illéi. Nie powiedziałaś mi, że on tam jest, sam się tego domyśliłem. Jeśli miałaś przez to jakieś kłopoty, cała wina leży po mojej stronie. Jestem pewien, że będą jakieś reperkusje z powodu tego, kim jestem, i z powodu tego, komu o tym powiedziałem. Przykro mi, że zdradziłem Two​je za​ufa​nie, ale wierzę, że zro​biłem to z na​dzieją na to, że Two​ja przyszłość i przyszłość nas wszyst​kich może być lep​sza.
Po​patrz na Gwiazdę Po​larną, Od​wieczną prze​wod​niczkę. Niech nig​dy cię nie opuszczą Praw​da, ho​nor i to, co słuszne.
Ko​cham Cię,Sha​lom

Ahahahahahahaha!!!


W razie gdyby ktoś jeszcze nie rozkminił lub nie przeczytał maxi spojlera z Elity – papcio Singer był rebeliantem i to od niego prawdopodobnie August Ikea dowiedział się o tym, że Amisia miała pamiętnik Grzesia.

A teraz pytanie za sto punktów. Czy Amisia wpadnie na to teraz, czy będzie rozkminiała tak długo, jak kwestię tego, czego szukają rebelianci?

Stałam nieruchomo przez kilka minut, próbując rozwikłać tę zagadkę. Reperkusje? To, kim był i komu o tym powie​dział?​ O co chodziło​ w tym wierszu?​Powoli zaczęłam sobie przypominać słowa Augusta, że nie dowiedział się o istnieniu pamiętnika z mojego wystąpie​nia pod​czas Biu​le​ty​nu, i że wie​dzie​li o jego za​war​tości więcej, niż ja po​wie​działam.Kim je​stem… komu o tym po​wie​działem… po​patrz na Gwiazdę Po​larną…Popatrzyłam na podpis taty i przypomniałam sobie, że tak samo podpisywał listy, które przysyłał do mnie do pałacu. Za​wsze myślałam, że pisał o w za​baw​ny sposób. To były ośmio​ra​mien​ne gwiazd​ki: Gwiaz​dy Po​lar​ne.Ten gryzmołek nad i w moim imieniu. Czy to miało coś dla mnie znaczyć? Czy to już coś znaczyło, ponieważ roz​ma​wia​liśmy z Au​gu​stem i Geo​r​gią?August i Georgia! Kompas, który nosił: osiem kierunków. Wzory na jej kurtce to nie były kwiatki. Jedno i drugie wyglądało inaczej, ale to na pewno były gwiazdki. Chłopak, którego skazała Kriss podczas Osądzenia. Ta​tuaż na jego szyi to nie był krzyżyk.W ten sposób się roz​po​zna​wa​li.Mój oj​ciec był re​be​lian​tem z frak​cji północ​nej.

Ludzie, otwierać szampana!!! Amisia rozwiązała zagadkę od razu, nie trzeba czekać 2 tomów! Brawo!!!

Kompas to nie kompas, krzyżyk to nie krzyżyk, kwiatki to nie kwiatki. Cóż za mindfuck.

Ale cóż za subtelne znaki dają sobie wzajem rebelianci. Po co jakieś tajemnicze sygnały czy symbole, pokazywane ukradkiem, najlepiej wyhaftować sobie nimi całą kurtkę. Go big or go home! Albo lepiej, wytatuować sobie na szyi (szkoda, że nie na czole), żeby nie móc symbolu zdjąć, jak się ktoś nieodpowiedni wreszcie połapie, o co z tą gwiazdką chodzi.


Użyj mózgu, Luke: 176

Dobrze, że Miecio i Henio mają te gwiazdki wyhaftowane na gatkach, ciężej będzie ich przyskrzynić, bez zdejmowania im spodni nikt się na pewno nie domyśli. O ile będą sobie wierni (yhyhyhyhy) i sami sobie będą robić pranie, wszystko powinno być dobrze.

Miałam wrażenie, że widywałam te gwiazdki w innych miejscach. Może spacerując po targu albo nawet w pałacu. Czy miałam je pod sa​mym no​sem już od lat?

No to jeszcze


Nie, nie jesteśmy w Panem: 32

Oszołomiona, podniosłam głowę. Aspen czekał w pobliżu, a w jego oczach kryły się pytania, których nie mógł zadać na głos.Mój ojciec był rebeliantem. Na pół zniszczona książka do historii, schowana w jego pokoju, przyjaciele na pogrzebie, których nie znałam… córka imieniem America. Gdybym w ogóle zwracała na to uwagę, wiedziałbym już wie​le lat temu.

Subtelne, Shalom, subtelne. Może ojciec miał wizję przyszłości, że się córunia będzie tak strasznie patriotycznie rzucać i dał jej tak na imię. Fantastyczny zbieg okoliczności.

– To wszyst​ko? – za​py​tał Kota z urazą w głosie. – Co do diabła mam z tym zro​bić? Odwróciłam się od Aspe​na i spoj​rzałam na Kotę.
– Co się stało? – za​py​tała mama, wra​cając do po​ko​ju i niosąc her​batę.
– Ten list taty. Zo​sta​wił mi ten dom. Co ja mam zro​bić z tą ru​derą? – Kota wstał, zgnia​tając kart​ki w garści.
– Kota, tata napisał to, zanim się wyprowadziłeś – wyjaśniła Kenna, nadal mocno poruszona. – Chciał zadbać o twoją przyszłość.
– W takim razie zawiódł całkowicie, nie? Czy kiedykolwiek nie chodziliśmy głodni? Ten dom i tak by niczego nie zmienił. Sam musiałem o siebie zadbać. – Kota rzucił list, a kartki rozsypały się na podłodze. Westchnął z irytacją. – Czy mamy tu coś mocniejszego do picia? Aspen, przynieś mi coś – zażądał, nawet nie patrząc w stronę Aspe​na.

Konkurencja dla Kajusza: 46



Mam nadzieję, że nie zapomnieliście przez ostatnie 5 minut, że Kota jest evil. Jakby co, Kiera nam przypomni.


Wreszcie nadszedł czas na kulminację transformacji charakteru Koty. ENGAGE ULTIMATE EVIL!

Odwróciłam się i zobaczyłam na twarzy Aspena wiele uczuć, które odmalowały się tylko na moment: irytację, współczu​cie, dumę, ak​cep​tację. Skie​ro​wał się do kuch​ni.– Stój! – roz​ka​załam. Aspen za​trzy​mał się. Kota pod​niósł głowę, zi​ry​to​wa​ny.
– To jego pra​ca, Ami.
– Nie, wcale nie – warknęłam. – Może zapomniałeś, ale Aspen jest teraz Dwójką. Byłoby właściwe, gdybyś to ty przy​niósł jemu coś do pi​cia. Nie tyl​ko ze względu na jego sta​tus, ale ze względu na wszyst​ko, co dla nas robi.
Na twa​rzy Koty po​ja​wił się pa​skud​ny uśmie​szek.
– Aha. Czy Ma​xon o tym wie? Czy wie, że to da​lej trwa? – za​py​tał, ma​chając le​ni​wie pal​cem między nami. Ser​ce mi się za​trzy​mało.
– Jak myślisz, co by zrobił? Po tamtej całej chłoście mnóstwo ludzi mówiło, że z tą dziewczyną obeszli się za łagod​nie, biorąc pod uwagę, co zro​biła. – Kota z sa​tys​fakcją oparł ręce na bio​drach, patrząc na nas z trium​fem.

GASP!


Konkurencja dla Kajusza: 47

No cóż, naiwnym byłoby oczekiwać, że absolutnie nikt nie wiedział o epickim romansie Amisi i Ośrodka. Widocznie nie byli tacy subtelni, jak im się wydawało. A Kota bardzo chce ten fakt wykorzystać. 

I to są właśnie priorytety pani ałtorki. Mamy tutaj scenę, w której Kota przypieczętowuje swój status drugiego szwarc-charaktera serii. Nie popełnia on jednak morderstwa, nie topi kociąt. Jego największym grzechem, jego ultimate evil purpose to bycie zagrożeniem dla planów matrymonialnych Amisi. Clarkson to chociaż wali synka po ryju i uciska trochę lud pracujący, ale Kotuś ma za zadanie namieszać (przez mniej więcej 3 minuty) w związku Ami. I na tym kończy się jego rola. No ale jaka ałtorka, taki villain.

Nie mogłam nic powiedzieć. Aspen także milczał, a ja zastanawiałam się, czy ta cisza pomaga nam, czy też nas pogrąża.
W końcu ode​zwała się mama.
– Czy to praw​da?
Musiałam się zastanowić. Musiałam znaleźć właściwy sposób, żeby to wyjaśnić. Albo metodę, żeby walczyć, po​nie​waż to prze​cież nie była praw​da… już nie.– Aspen, idź zaj​rzyj do Lucy – po​le​ciłam. Pod​szedł do drzwi, ale Kota za​pro​te​sto​wał.
– Nie, on ma zo​stać!
Stra​ciłam nad sobą pa​no​wa​nie.– Po​wie​działam, że wy​cho​dzi! A wy sia​daj​cie!

Rodzinka siedzi grzecznie jak trusie, a Aspen strategicznie się oddala. Amisia idzie na całość i wyciera Kotą podłogę.

– Tak, przed Eliminacjami spotykałam się z Aspenem. Zamierzaliśmy o tym powiedzieć wszystkim, kiedy odłożymy dość pieniędzy na ślub. Ale zanim wyjechałam, zerwaliśmy ze sobą, a potem poznałam Maxona. Czuję coś do Maxona i nawet jeśli Aspen spędza ze mną dużo czasu, nic między nami nie ma. – Już nie ma – dodałam w myślach.
Po​tem zwróciłam się do Koty:
– Jeśli choć przez sekundę myślałeś, że możesz naginać prawdę o mojej przeszłości i próbować mnie nią szantażować, to lepiej się nad tym zastanów. Pytałeś mnie kiedyś, czy opowiedziałam Maxonowi o tobie, i rze​czy​wiście zro​biłam to. Wie do​sko​na​le, jak bar​dzo nie​wdzięcznym i po​zba​wio​nym kręgosłupa dra​niem je​steś.Kota za​cisnął war​gi, gotów wy​buchnąć. Szyb​ko mówiłam da​lej: 

– I powinieneś wiedzieć, że Maxon mnie uwielbia – oznajmiłam wyniośle. – Jeśli myślisz, że przełoży twoje słowa nad moje, możesz być zdziwiony, jak szybko mogłaby zostać wcielona w życie moja sugestia, żeby to two​je ręce wychłostać, gdy​bym tyl​ko tak zde​cy​do​wała. Chcesz mnie wypróbować?

Czy ja wiem, czy Maksio tak od razu by jej uwierzył? Tzn. facet jest certyfikowanym matołem, ale może wreszcie skojarzyłby sobie ten nieszczęsny guzik, który wszakże nosiła już po przybyciu do pałacu.


Amisia oznajmia, że jeżeli jeszcze raz usłyszy od Koty jakieś złe słowo na temat papcia Singera, to zrobi mu z dupy wiatrak.

Wyszłam gwałtownie, wróciłam do mojego pokoju i zatrzasnęłam za sobą drzwi. Zapomniałam, że będą tam na mnie cze​kać Ge​rad, May, Lucy i Aspen.
– Spo​ty​kałaś się z Aspe​nem? – za​py​tała May.
Wstrzy​małam od​dech. 

– Mówiłaś trochę za głośno – wyjaśnił Aspen. 

Popatrzyłam na Lucy, która miała łzy w oczach. Nie chciałam jej zmuszać do dochowywania kolejnej tajemnicy, a sama myśl o tym wyraźnie sprawiała jej ból. Była tak uczciwa i lojalna. Jak mogłam ją prosić, żeby wy​bie​rała między mną, a ro​dziną, której przy​sięgała służyć? 

– Powiem o wszystkim Maxonowi, kiedy wrócimy – powiedziałam do Aspena. – Myślałam, że w ten sposób chronię ciebie i siebie samą, ale tylko okłamywałam siebie i wszystkich. Jeśli wie Kota, to może wiedzieć ktoś jesz​cze. Chcę, żeby Ma​xon do​wie​dział się o tym ode mnie.

Oj, ugryzą cię te wszystkie kłamstwa w dupsko, oj ugryzą. Nie mogę się już doczekać

Roz​dział 26

Resztę dnia spędziłam ukryta w swoim pokoju. Nie chciałam widzieć oskarżycielskiej twarzy Koty ani odpowiadać na pytania mamy. Najgorsza była Lucy. Wyglądała na okropnie przygnębioną tym, że trzymałam przed nią coś takiego w tajemnicy. Nie chciałam nawet, żeby mi usługiwała. Wydawało się, że najlepiej się czuje, po​ma​gając w miarę po​trze​by mo​jej ma​mie albo bawiąc się z May.

Cóż, Amisia to w końcu nie jest żadna psiapsiółka Lucy, żeby jej zdradzać takie potencjalnie niebezpieczne informacje. Zresztą Marlee też Ami nie powiedziała o Woodworku, dlaczego Ami miałaby paplać pokojówce o Ośrodku? Ale to nie o kwestię zaufania Amisi chodzi przybitej Lucy. Dziewczyna ma inne powody do smutku. Mam nadzieję, że się już tego domyślacie. Pamiętacie pewnie, że Cass musi jakoś rozwiązać kwestię reboundu dla Legera. Ano właśnie. Hehehehe.

I tak miałam zbyt wiele rzeczy do przemyślenia, żeby spędzać czas w jej towarzystwie. Układałam sobie w głowie, co powiem Maxonowi. Próbowałam znaleźć najlepszy sposób, żeby przekazać mu tę informację. Czy powinnam zataić to, co ja i Aspen robiliśmy w pałacu? Jeśli jednak tak zrobię, a on zapyta wprost, to czy nie będzie to jesz​cze gor​sze, niż gdy​bym przy​znała się od razu?

Ależ, moja droga, najlepiej przyznaj się do wszystkiego, łącznie z macankiem po nocy w pustych pokojach. Na pewno po Maksiu spłynie jak po kaczce. Ja w międzyczasie polecę, żeby pomagać w rozstawianiu szafotu.



Użyj mózgu, Luke: 177

Potem moje myśli zmieniły kierunek. Zaczęłam się zastanawiać nad tym, co mój tata mówił i robił przez te wszystkie lata. Czy nieznajomi na jego pogrzebie to naprawdę byli rebelianci? Czy to możliwe, że było ich tak wie​lu?Czy powinnam powiedzieć o tym Maxonowi? Czy będzie mnie chciał, jeśli się dowie, że moja rodzina ma powiązania z rebeliantami? Wydawało się, że któraś jeszcze dziewczyna z Elity była w pałacu ze względu na powiązania z nimi. A co będzie, jeśli moje powiązania skreślą mnie w jego oczach? To się wydawało mało praw​do​po​dob​ne te​raz, kie​dy za​przy​jaźniliśmy się z Au​gu​stem, ale mimo wszyst​ko.

Sama sobie odpowiadasz na pytanie, ptysiu, skoro z Augustem nie ma problemów, to czemu miałoby go ruszyć to, że jego nieżyjący prawie–teść był rebeliantem, skoro nawet własna rodzina Shaloma nie miała o tym pojęcia? Wkurzyć to by się mógł jedynie o to, że Ami (bezwiednie, ale jednak) podsunęła rebeliantom przez ojca info o różowym, puchatym pamiętniczku Grzesia. Ale przecież znamy księciunia, to go przecież nawet nie zdenerwuje, więc spoko. 

Zastanawiałam się, co Maxon teraz robi. Może pracuje. A może szuka sposobu, żeby się wymigać od pracy.

Absolutnie w to nie wątpię.

Nie było mnie tam, żeby mógł mnie zabierać na spacery albo siedzieć ze mną.

A wszak żadnych innych prawdziwych obowiązków ten chłop nie ma.

Zastanawiałam się, czy Kriss zaj​mu​je moje miej​sce.

Jakąś przykrywkę dla migania się od pracy Maksio musi mieć, więc Kriss się akurat nada. Co to w sumie za różnica, dla niego one są wszystkie takie same.



Do pokoju Amisi wchodzi Kenna. Siostra też strasznie tęskni za tatkiem. Z jej słów wynika jasno, że ona, jak i cała reszta rodziny Singerów rzeczywiście nic nie wie o powiązaniach Shaloma z rebeliantami.

– Więc… ty i Aspen?
– To już skończo​ne, przy​sięgam.
– Wierzę ci. Kiedy pokazują cię w telewizji, powinnaś widzieć siebie, jak patrzysz na Maxona. Nawet ta cała, jak jej tam, Ce​le​ste? – Ken​na przewróciła ocza​mi.
Uśmiechnęłam się w du​chu.
– Próbuje wyglądać, jakby była w nim zakochana, ale widać, że to nieprawda. A przynajmniej nie taka praw​da, jak ona by chciała.

Cass, pączuszku, wszyscy Twoi bohaterowie poboczni mogą jak jeden mąż mi mówić, jak bardzo Amisia jest w Maksiu zakochana, ale póki mi tego nie pokażesz, to nie będę w to wierzyć.



Ami przyznaje, że właściwie to sama już nie wie, czy była w Ośrodku zakochana, czy tylko jej się wydawało. W sumie racja, naprawdę to już nieważne w obliczu zostania księżniczką. Cóż, ma się te priorytety.

– To jak, czy jesz​cze łączy was co​kol​wiek z Aspe​nem? Co on do cie​bie czu​je? Wes​tchnęłam i usiadłam pro​sto.
– Próbuje mi coś powiedzieć, coś o tym, że zawsze mnie kochał. A ja wiem, że powinnam mu powiedzieć, że to nie ma zna​cze​nia i że ko​cham Ma​xo​na, ale…
– Ale?
– A jeśli Maxon wybierze inną? Nie mogę zostać z niczym. Jeśli Aspen nadal myśli, że istnieje jakaś szansa, może mo​gli​byśmy zno​wu spróbować, kie​dy to wszyst​ko się skończy.
Ken​na po​pa​trzyła na mnie su​ro​wo.
– Trak​tu​jesz Aspe​na jako opcję re​zer​wową?
Ukryłam twarz w dłoniach.– Wiem, wiem. Je​stem okrop​na, praw​da?

Tak, jesteś okropna. Wcale nie lepsza od takiego Koty. Bawisz się ludźmi, a co gorsza już zaczynasz zachowywać się jak księżniczka i to taka, której władza zawróciła w głowie.



Karny jeżyk potrzebny od zaraz: 39



Swoją drogą, jakie to egocentryczne, że Amisia uważa, że Ośrodek ma cały czas zamiar jej powiedzieć, że ją kocha i zawsze będzie, nic poza tym. Mi to wygląda bardziej na „zawsze będziesz dla mnie ważna, ale …(wstaw imię jakiejś dziewoi)”, a nie „będę nie ciebie wiecznie czekał, mimo iż wyraźnie wybrałaś Maksia”. Ami nawet nie pomyślała o drugiej opcji.


Kenna radzi Ami rozmówić się wreszcie porządnie z jednym i drugim truloffem i zakończyć ten cyrk. Rozmowa sióstr zostaje przerwana, bo do pokoju wchodzą Ośrodek i Lucy. Maksio żąda powrotu Ami do pałacu o 1 dzień wcześniej, więc Lucy musi pomóc się jej spakować.

Kiedy znowu zostałam sama, przemyślałam wszystko jeszcze raz. Kenna miała rację. Wiedziałam już, co czuję do Maxona, i przyszedł czas, żeby zrobić to, co doradził mi tata, co powinnam była robić od samego początku. Mu​siałam wal​czyć.Ponieważ czułam, że to będzie trudniejsze zadanie, zamierzałam najpierw porozmawiać z Maxonem. Kiedy to zo​sta​nie wyjaśnio​ne, nie​za​leżnie od efektów, za​sta​no​wię się, co po​wie​dzieć Aspe​no​wi.To działo się tak powoli, że potrzebowałam chwili, żeby sobie uświadomić, jak bardzo się zmieniłam. Ale wiedziałam już od tygodni i nadal zachowywałam swoje uczucia dla siebie. Musiałam zrobić właściwą rzecz i po​wie​dzieć mu to. Mu​siałam uwol​nić Aspe​na.

Ludzka pani.

Sięgnęłam do walizki, szukając pakunku na samym jej dnie. Kiedy znalazłam zwój materiału, rozwinęłam go i wyjęłam słoik. Jed​no​centówka nie była te​raz sa​mot​na w to​wa​rzy​stwie bran​so​let​ki, ale to nie miało zna​cze​nia.Wzięłam słoiczek z monetą i postawiłam go na parapecie, zostawiając go tam, gdzie powinien był zostać już dawno​ temu.

Większość podróży samolotem spędziłam na powtarzaniu sobie tego, co miałam zamiar powiedzieć Maxonowi. Bałam się tego, ale wiedziałam, że dopiero kiedy pozna prawdę, będziemy mogli posunąć nasz związek da​lej.Podniosłam głowę, siedząc na wygodnym fotelu z tyłu samolotu. Aspen i Lucy siedzieli bliżej przodu, po przeciwnej stronie przejścia, pogrążeni w rozmowie. Lucy nadal wyglądała na wytrąconą z równowagi i wydawało się, że wydaje Aspenowi jakieś instrukcje. On słuchał jej w milczeniu, kiwając głową na jej propozycje. Potem wróciła na swoje miejsce, a Aspen wstał. Pochyliłam szybko głowę z nadzieją, że nie za​uważył, jak ich szpie​guję.

Ehehehehehehehe. Ośrodek, błagam, zepnij się wreszcie i wytłumacz Amisi jak krowie na rowie, o co chodzi, bo Lucy urwie ci cojones. Czytelnicy i tak już się domyślają, o co chodzi.

– Pi​lot mówi, że za ja​kieś pół go​dzi​ny lądu​je​my – po​in​for​mo​wał mnie. 

– Ro​zu​miem. Świet​nie. Aspen za​wa​hał się.
– Przy​kro mi z po​wo​du Koty.
– Nie ma żad​ne​go po​wo​du, żeby ci było przy​kro. On jest po pro​stu podły.
– Nie, mam powody. Kilka lat temu żartował sobie, że się w tobie podkochuję, ale go zbyłem. Myślę, że mnie wte​dy przej​rzał. Od tam​tej pory mu​siał nas ob​ser​wo​wać. Po​wi​nie​nem chy​ba być ostrożniej​szy. Po​wi​nie​nem…
– Aspen.
– Tak?
– Wszystko będzie dobrze. Zamierzam powiedzieć Maxonowi prawdę i wziąć za wszystko odpowiedzialność. Ty masz ro​dzinę, która na to​bie po​le​ga. Jeśli coś się z tobą sta​nie…
– Mer, próbowałaś mnie przed tym po​wstrzy​mać, a ja byłem zbyt upar​ty, żeby cię słuchać. To moja wina.
– Nie, to nie​praw​da.
Aspen ode​tchnął głębiej.– Posłuchaj… Muszę ci coś powiedzieć. Wiem, że to będzie trudne, ale musisz to wiedzieć. Kiedy mówiłem, że będę cię za​wsze ko​chał, mówiłem szcze​rze. I ja…

No dalej, ile można czekać na rozwiązanie Wielkiej Tajemnicy Ośrodka, która żadną tajemnicą nie jest. To, że Amisia się nie domyśla, bo przez durny łeb jej nie przejdzie, że Ośrodek nie będzie już jej planem B, nie oznacza, że wszyscy i ich babcie też nie wiedzą, co się święci.

– Przestań – poprosiłam. Wiedziałam, że muszę mu powiedzieć prawdę, ale byłam w stanie stawić czoło tylko jednemu wyznaniu jednocześnie. – W tym momencie nie poradzę sobie z tym. Mój świat właśnie stanął na głowie i za​mie​rzam zro​bić coś, cze​go się śmier​tel​nie boję. Chciałabym, żebyś na ra​zie dał mi trochę spo​ko​ju.
Aspen spra​wiał wrażenie roz​cza​ro​wa​ne​go moją de​cyzją, ale nie kwe​stio​no​wał jej.– Jak so​bie pani życzy. – Wrócił na swo​je miej​sce, a ja po​czułam się jesz​cze go​rzej niż przed​tem.

FOR FUCK’S SAKE!!!

Ach, te durne niedopowiedzenia, które mają wystarczyć za "element napięcia"... 

To tyle na dziś.


W następnym odcinku dowiemy się, kim jest rebeliantka wśród Elity (big surprise, tyle, że nie). Do tego wielkie wyznania, wielkie nowiny i spora dawka karmy będącej dziwką.


Do zobaczenia.

P.S. Cały czas cierpliwie czekam na fanficki o Heniu i Mieciu. Może być wszystko poza mpregami, bo jestę magistrę farmacji i takich fizjologiczno-anatomicznych bzdur nie zniesę.

Statystyka:

Co było, a nie jest, nie pisze się w rejestr: 39
Dobre Mzimu: 39
Jak mała Kiera wyobraża sobie...: 82
Karny jeżyk potrzebny od zaraz: 39
Kochanek z kartonu: 37
Konkurencja dla Kajusza: 47
Nie, nie jesteśmy w Panem: 32
Osiołkowi w żłoby dano: 52
Queen (Bee) Wannabe: 69
Sam sobie sterem, żeglarzem, okrętem: 9
Twierdza Monty Pythona: 24
Użyj mózgu, Luke: 177

Beige